The countdown has begun...

Het is vandaag 295 dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Dit betekent dat ik nog negen dagen mag genieten van dit fantastische avontuur.

Vrijdag 25 mei gingen Lynn en ik Half Term inluiden met een avondje Floripa. We hebben een ontzettend leuke avond gehad en natuurlijk weer veel mensen ontmoet en ook wat shotjes gedronken. Om 05:00u nog even wat eten bij een lokale snackbar en toen zo snel mogelijk naar huis... Ik lag pas om 07:30u in mijn bed. De familie was die nacht vertrokken naar Spanje dus ik kwam ze gelukkig niet tegen.

Zondag 27 mei stonden Lynn en ik al vroeg op het busstation. We gingen namelijk naar Brighton, het Scheveningen van Engeland. Met leuke strandtentjes, winkelstraatjes en prachtige pier waren wij echt aan het genieten. Het was die dag ook erg warm dus konden we vol op gebruik maken van het strand. Maar eerst begonnen we met koffie en cake op de pier. Daarna zijn we wat rond gaan wandelen door de schattige winkelstraatjes en hebben we zelfs nog wat geshopt. Later nog even chillen op het strand en 's avonds fish and chips eten op de pier.

Maandagavond was student night in de meeste clubs, en wij gingen daarvan profiteren (we hoefden namelijk niet te werken). We gingen naar the Roxy in Soho. Tevens weer leuke mensen ontmoet en zelfs nog even in een dance battle terecht gekomen. Mensen in Londen kunnen echt goed dansen, bijna eng!

Woensdag 30 mei bezochten we Neal's Yard, een binnenplein met erg gekleurde huizen en leuke kleine winkeltjes. Hier wilde ik al vanaf de eerste week heen, dus dat moest nog wel even gebeuren. Helaas was het minder groot dan ik dacht en waren we binnen vijf minuten er alweer uit...

Donderdag gingen we ons tweede grote tripje maken; Oxford, bekend om the University of Oxford en haar veel kerken. We namen een grote tourbus, die we helemaal voor onszelf hadden. We stapten uit zodra we allemaal leuke winkeltjes zagen en ik denk dat we het eerste uur alleen maar 'oeh' en 'aah' hebben gezegd over de leuke spulletjes die ze verkochten. Later kwamen we een kerkje binnen en heb ik daar een kaarsje aangestoken voor opa. Het was een erg mooi moment om samen met Lynn in een kerk in Engeland te staan en toch even dichtbij huis te zijn. Ik besefte me dat het heel bijzonder is wat ik doe en ik echt blessedben dat ik hier mag zijn. Daarna hebben we nog verschillende scholen en gebouwen bezocht en ook even een cocktail gedronken bij Slug & Lettuce. Hierna draaide het weer drastisch om en was het echt noodweer. We zijn snel Le Pain de Quotidien binnengegaan voor een hot chocolate. We waren he-le-maal op. We konden echt niet meer. Wel moesten we iets eten dus zijn we gaan eten bij Nando's, want een beetje kip is altijd goed. We wilden daarna terug naar de bus, maar het weer was zo heftig dat onze schoenen al snel zwembaden waren en dat er van onze broeken watervallen afstroomde. Het was echt verschrikkelijk en hebben toen nog twee uur met natte kleding moeten reizen. Bah.

Vrijdag 1 juni gingen Lynn en ik wéér naar Floripa, en ik kan het jullie wel weer vertellen, maar het is toch altijd hetzelfde verhaal daar; het is gewoon ontzettend leuk. We waren alleen wel 'al' om 05:00u thuis.

Zondag kwam mijn familie weer thuis en de kinderen waren zo blij me te zien. Annie stond al buiten toen ik aan kwam lopen en schreeuwde ''MEIKE MEIKE MEIKE I'VE MISSED YOU''. Het was zo ontzettend lief hoe blij ze waren en ze bleven ook maar zeggen dat ze me hadden gemist. ''I love you 100 meters'' is wat Annie alsmaar zei.

Maandag 4 juni waren de kinderen vrij van school en mocht ik ze dus de hele dag vermaken. Om 10:00u gingen we met z'n drieën naar de film Sherlock Gnomes in North Finchley. Ik sliep half, het was immers nog zo vroeg... Maar de kinderen vonden het super leuk. Na de film gingen we lunchen bij Ask Italian; pizza natuurlijk. Alles was heel leuk, totdat ik moest betalen en mijn kaart besloot ermee te stoppen. Ik helemaal in paniek, want Katie had me nog extra geld gegeven. Na veel bellen met haar en mijn paniek uitdrukken bij de ober mocht Katie later komen om de kosten te betalen.... Pfieuw. Eenmaal thuis moest ik nog dealen met ontzettend vermoeide kinderen, maar Freddy moest toch écht naar zijn cricketles. Dus hup, naar de bus, een reis van veertig minuten (Annie heeft alleen maar geslapen) en even wat mee gekregen van Freddy's cricket skills. Echt een talentje.

Die week heb ik ook een switch gemaakt qua opleiding; ik heb me nu namelijk ingeschreven voor de opleiding Leraar Engels bij Fontys in Tilburg. Ik was al die tijd niet echt happy met de fotografie opleiding en na lang zoeken vond ik iets waar ik echt kriebels bij kreeg. Stiekem wist ik dit altijd al, maar soms heb je wat bevestiging nodig van anderen. Ik begin eind augustus.

Zaterdag 9 juni ging ik met Josje naar het concert van Gavin James in het Shepherd's Bush Empire. Vantevoren gingen we nog uitgebreid eten bij een Spaans restaurant, Cabana, in het Westfield Shoppingcentre. Eenmaal binnen stonden we helemaal vooraan dus konden alles goed zien. De energie in de zaal was echt top, we hebben zo veel gedanst en meegezongen. Na het concert hebben we zelfs nog even de gitarist ontmoet, fotootje genomen en heb ik nog even met hem gepraat op Instagram. We besloten nog even naar Floripate gaan voor een dansje. Ik heb toen helaas afscheid moeten nemen van de knappe barman, want hij ging weer terug naar huis... in een ander land.

Maandag 11 juni was ik door Luuk, die hier een paar maanden stage loopt bij Harrods, uitgenodigd voor een screeningvan een bekende fotograaf en balletdanser. Ik had geen idee wat ik kon verwachten maar ik moest me chique kleden... Prima, ik naar Piccadilly CIrcusen daar gingen Luuk en ik naar het Court House hotel; een súper chique hotel (voelde me als Boekelse natuurlijk helemaal buiten de boot). We kregen champagne en een goodiebagvan HUNGER magazine. Na een aantal glaasjes mochten we de zaal in, een soort bioscoopzaal. Er werd een video van twee minuten gedraaid waarin je Sergei, de balletdanser, zag dansen op nogal rock-achtige muziek. We hadden totaal geen idee waar we naar aan het kijken waren maar iedereen om ons een was echt enthousiast, dus wij deden vrolijk mee. Na dat filmpje gingen we voor nog meer champagne en even later werden we wéér terug geroepen. We kregen dat filmpje opnieuw te zien en daarna kwamen Sergei en Rankin, de fotograaf, naar voren voor een interview. Wij zaten helemaal vooraan natuurlijk (die Sergei zag er erg goed uit). Nog meer champagne en heel veel gelachen met verschillende mensen in de lobby. Het was een ontzettend leuke avond (vooral op een maandag).

Vrijdag 15 juni ging ik met Ben en Katie naar het concert van Beyonce & Jay Z in hetLondon Stadium! Na schooltijd gingen Ben en ik samen met de metro richting het concert, we zouden Katie daar zien. Voordat de deuren open gingen hebben we nog wat biertjes gedronken. Eenmaal binnen moesten we nog een uur wachten, dus nog meer biertjes. Het concert was echt amazing! Het was ook zo leuk om het met hen te doen, we hebben ontzettend veel lol gehad en heel veel gedanst. Ik werd zelfs een beetje emotioneel toen ik tussen hen in stond, er 'Young Forever' werd gezongen en ik besefte dat ik deze prachtmensen binnekort moet missen.

Zaterdag moest ik overdag oppassen. Ik ging met de kinderen naarClown Town, een binnenspeeltuin. Het was erg leuk, maar de kinderen waren al snel uitgeput, hadden honger en tranen vloeiden regelmatig. Na anderhalf uur gingen we naar huis, ze waren helemaal op. Nog even snel eten en toen maar naar bed. Ze sliepen in no time. Lynn kwam al snel langs, want we gingen die avond uit. Naar Cargoin Shoreditch, waar we al een hele lange tijd niet waren geweest. We stonden gelukkig op de guestlist dus konden zo naar binnen. Eenmaal op de dansvloer was het weer even leuk als het altijd was, misschien wel leuker. We hebben heerlijk kunnen dansen, werden niet gestoord door rare mannen en hadden zelfs nog even Nederlandse vrienden gemaakt. Met die mensen gingen we ook nog even afteren. Één van hen heeft een appartement in de buurt dus wij met z'n allen daar heen, waar we tot 07:00u hebben gezeten. Schandalig, ik weet het... En helemaal wanneer je om 08:00u thuis komt en heel het gezin al wakker is. Oeps.

Zondag was het vaderdag dus mijn gezin ging naar Peppa Pig World. Ik lag nog lekker in bed, maar om 15:00u vonden Lynn en ik dat we er toch wel even uit moesten, dus gingen we naar Notting Hill. Daar hebben we in winkeltjes gesnuffeld en lekker geluncht in een Franse lunchroom; Maison Puget. Het was eigenlijk meer avondeten, en om 19:00u gingen we dan ook maar naar huis.

Tegen mijn grote teleurstelling lig ik deze hele week al ziek op bed en heb dus niets leuks kunnen doen. Hopelijk is dit vóór het weekend voorbij want dat is mijn laatste volle weekend hier. Zondag ga ik met het gezin naar London Zoo, waarna we ook lekker uit eten gaan. Ik ben al begonnen met inpakken maar besef nog niet dat ik volgende week al naar huis ga. Hoewel ik er erg naar uit kijk om iedereen weer te zien en weer een 'normaal' leventje te lijden moet ik zeggen dat ik nog niet klaar ben om mijn gastgezin en Londen achter me te laten. De kinderen vinden het nu ook heel lastig worden en ik kan het gespreksonderwerp ook niet meer vermijden; het gaat toch echt gebeuren. Nog één week...

See you soon! (Deze keer echt)

xoxo