Relaxing days

Het is nu 27 dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen

Vrijdag was de bake sale op Freddy's school, dus na schooltijd hadden we voor het hele gezin cupcakes uitgezocht. De kinderen konden niet wachten dus hebben we met z'n drietjes de onze cupcakes opgegeten op een grasveldje. Na een goed begin van de namiddag had ik besloten een picknick dinner te houden in het park. Dus bij thuiskomst mochten Freddy en Annie hun eigen pizza maken, die we daarna mee naar het park hebben genomen. Kleedje, wat drinken, voetbal en het zonnetje, alles was aanwezig. Na het eten kwam Ben en hij ging met Freddy voetballen waarna ik met Annie naar de speeltuin ging. Een tijdje later kwam ook Katie en zijn we na een half uurtje weer naar huis gegaan. Ik moest me klaarmaken want ik ging weer uit. Lynn en ik hadden bedacht dat het veel slimmer is om wat drank in te kopen voordat we daadwerkelijk de pubs in gaan. Dus wij met onze fles drank en goede humeur op zoek naar een plekje om het ook echt te drinken... Waren we de mixdrank vergeten. Dan maar bij de McDonalds om een jus d'orange en wat bekers vragen. Daar zaten we dan, midden op Leicester Square, met onze drank (blijkbaar is dat hier heel normaal, want we waren duidelijk niet de enige). Na wat bekers achterover te hebben geslagen, gingen we naar Tiger Tiger (door mijn knappe Australische vriend, die ik in de eerste week heb ontmoet, konden we naar binnen voor £5 in plaats van £15). Het was echt heel erg gezellig, ook al werden de mannen later op de avond wat té oud... Dus we hadden het rond 02:30 uur wel gehad en gingen naar huis. Om 04:00 uur zei ik ''Good night!"

Zaterdag heb ik heerlijk tot 14:00 uur in mijn bed gelegen. Toch besloot ik op te staan en heb ik de hele dag een beetje met de kinderen gespeeld. Om 20:00 uur had ik afgesproken met Mila, zij komt uit Finland, om uit te gaan eten in Camden Town. We kwamen uit bij een Italiaan, waar we allebei een heerlijke pasta hebben gegeten. Daarna gingen we op zoek naar een bar om wat te drinken, maar werden al snel aangesproken door een groep mannen, waaronder een Amerikaan. Ze nodigden ons uit om wat met te te gaan drinken, dus wij liepen gezellig mee. Toen ze vertelden dat ze met de metro naar een andere wijk wilden voor dat drankje, pasten wij, maar daar nam die Amerikaan geen genoegen mee. Hij bleef bij ons en bood ons een shotje aan. Eenmaal ongemakkelijk in een bar, zijn we de wc's in gevlucht en zodra we de kans hadden, zijn we snel weggerend. Weer bijgekomen gingen we naar the Ice Wharf. We bestelden allebei een Aperol Spritz en gingen aan een tafeltje zitten, met hele leuke mensen een tafel naast ons. Na een ijsblokjesgevecht tussen onze tafels kwamen twee jongens bij ons zitten, later kwam er nog een bij. We hebben heel veel gelachen, grappen gemaakt en Jägerboms achterover geslagen. Helaas was het tijd om te gaan en rond 02:30 uur lag ik erg blij in mijn bedje.

Zondag besloot ik naar Notting Hill te gaan, even op mezelf. Het was heerlijk weer, bijna te heet om daar rond te lopen, dus even een drankje gedronken op het terras en om 15:00 uur ging ik weer richting Finchley. Daar ben ik nog twee uur in het park gaan zitten om mijn boek te lezen en ben toen lekker naar huis gegaan.

Maandag was niet zo'n bijzondere dag, het gebruikelijke.

Dinsdag zat mijn werkdag er al snel op. Katie zou de kinderen van school halen, dus ik was na 09:00 uur alweer vrij. Ik besloot naar Oxford Street te gaan, dé winkelstraat van Londen. Daar heb ik me helemaal uitgeleefd en voelde me helemaal op mijn plek. Om 15:30 uur ging ik richting Finchley, en ben daar nog even tot rust gekomen in het park (met mijn boek aka mijn nieuwe obsessie).

Morgenavond moet ik oppassen, en daarna ben ik elke dag wel even weg van huis, wat ik helemaal prima vind.The more the merrier!

Facing the truth

Het is nu 22 dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Deze hele week heb ik eigenlijk niet veel gedaan of gezien. Wel kwam ik dinsdag toch echt tot de conclusie dat ik er niet slanker op ben geworden sinds ik hier ben. Doordat ik hier veel vrije tijd heb en doordeweeks veel thuis ben, ben ik geneigd meer te eten dan ik gewend ben. Ook doordat je snel iets gaat eten/drinken met andere au pairs ligt heel je eetpatroon door elkaar. Ik heb de afgelopen weken ook niet veel gesport en een vast eetschema zit er hier ook niet echt in. Help, wat moet ik doen? Ik voel me er verschrikkelijk door aan ga nog minder graag de deur uit omdat het gewoon veel effect heeft op je uiterlijk. Hier moet een oplossing voor zijn.

Woensdag besloot ik wat duidelijke regels voor mijzelf op te stellen: Ik heb een hardloopschema gevonden die ik vanaf volgende week aan ga houden (Ik heb de afgelopen weken wel hardgelopen, maar heb echt een vast patroon nodig). Verder moet ik me elke avond aan een work out schema houden. Ik houd elke dag bij wat ik eet zodat ik mijn max. aantal kcal niet overschrijd. En natuurlijk water. Elke twee uur minstens één glas water. Ik wil proberen de lekkere dingen als beloning te bewaren voor het weekend, als ik ga stappen of weg ga met vriendinnen.

Donderdag probeerde ik een tosti te maken in de pan, maar uit het niets ging het brandalarm af. Ik helemaal in paniek want ik weet weer niet hoe dat ding uit moet. Dus ik wilde Katie bellen maar nam niet op. Na vijf minuten stressen ging hij gelukkig vanzelf weer uit, maar wow, ik was zo bang. Ook moest ik daarna nog 24 cupcakes maken voor de bake sale op Freddy's school. Ik heb uiteindelijk 12 vanille cupcakes gemaakt en 14 appel-kaneel cupcakes. Allebei met vanille frosting en sprinkles. Daarna heb ik een uur lang heerlijk in bad geleden, even niet stressen. Jammer genoeg ging dat uur snel voorbij en moest ik de kinderen weer ophalen, waar ik erg tegen op zag. Freddy was gister erg onuitstaanbaar. Katie en Ben hebben me verteld dat hij erg vermoeid raakt door school en de twee sporten die hij doet. Hierdoor wordt hij erg opstandig en doet hij het tegenovergestelde van alles wat je zegt. En dat heb ik gemerkt. Ik was gister erg van streek omdat hij bleef zeggen dat hij me niet mocht en bij alles wat ik hem vroeg deed hij opstandig. Vandaag ging het gelukkig al veel beter nadat Ben en Katie met hem hadden gepraat. Annie is ook erg moe, maar alles wat zij doet is in slaap vallen op de meest ongunstige tijdstippen...

Morgen is het weer bijna weekend en ga ik gelukkig 's avonds uit met Lynn, nu wel wat eerder want we willen zoveel mogelijk van de happy hours en kortingen meepikken.

En oh ja, IK GA NAAR EEN TOM WALKER CONCERT OP 29 NOVEMBER EN IK KAN NIET WACHTEN!

Long days, short nights...

Het is nu negentien dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Vrijdag zou een culturele dag worden. Ik zou naar het Victoria & Albert Museum in Kensingtongaan, dat is een museum voor toegepaste kunst. Jammer genoeg ging dat niet door doordat de schoonmaakster te laat was en ik op haar moest wachten om haar binnen te laten... Daar ging mijn culturele middag. Na de kinderen van school gehaald te hebben en nadat Ben en Katie weer thuis waren, ging ik me klaarmaken want ik ging samen met Larissa uit in Shoreditch, wat bekent staat om zijn vele nachtclubs, hipster beards, en opvallende kleding. Ik was braaf (iets te vroeg) om 20:45 uur op het station, bleek ze heel veel vertraging te hebben. Ik heb daar uiteindelijk een uur staan te wachten, waarna ze ook nog eens op het station aan de andere kant van de stad uitkwam. Dus we spraken maar af bij een Italiaans restaurant: Rossopomodoro (nee, ik zeg het niet nog eens). Echt een aanrader, super knus, vriendelijk personeel en heerlijk eten! Na onze buik vol te hebben gegeten zijn we naar een bar gegaan met een hele gave beer garden. Leuke mensen en goede muziek. Na een tijdje kwam ook een vriendin van Larissa, ze heet Ida en komt ook uit Zweden. We besloten rond te gaan lopen, zoekend naar andere barretjes. Jammer genoeg konden we die niet echt vinden en veel gingen ook al om 00:00 uur sluiten... Gelukkig hadden we in het laatste uur nog een hele leuke bar gevonden: Old Blue Last. Daar hebben we nog heel veel gedanst en rond 01:30 uur besloten we naar huis te gaan, alleen gingen er geen metro's meer. Dus snel op zoek naar een bushalte met een telefoon op 20%. Eerst een half uur met de bus, tien minuten lopen naar een ander metro station, metro vertraging van wel veertig minuten... Om 03:15 uur lag ik uitgeput in bed.

Zaterdagochtend ben ik na een miserable night (kinderen die elk uur wakker worden) tot 13:00 uur in bed gebleven en na Katie, Freddy en Annie veel plezier te wensen bij hun football game heb ik rond 15:00 uur ik de metro gepakt naar Covent Garden, vooral bekent om winkel- en entertainmentgebied Covent Garden Market. Mijn bedoeling was om het mooie en kleurrijke Neal's Yard te bezoeken, maar dat kreeg ik maar niet gevonden dus ben ik wat rondgelopen en heb ik wat gedronken. Rond 18:00 uur ging ik richting uit, maar niet zonder even te stoppen bij Pepe's voor een heerlijke chicken sandwich en chips. Weer thuis had ik geen tijd om te rusten want ik moest me snel klaarmaken, ik ging namelijk (weer) uit, maar nu met Lynn in Leicester Square, een bekende uitgaanswijk en één van de bekendste pleinen van Londen. We begonnen bij Slug & Lettuce voor een cocktail. Het was 2 for 1 (dat hebben ze dus elke dag = HEAVEN) dus wij kozen allebei voor een Zombie... Dat bleek dus ook meteen de sterkste cocktail van de kaart te zijn, en dat voelde we. Dus wij met onze blije koppies de straten door, op zoek naar Tiger Tiger. Eenmaal gevonden en in de rij bleek Lynn haar ID te zijn vergeten... Daar sta je dan met je Hollandse gezelligheid en je nog niet vertoonde dance moves. Toch kwamen we langs de beveiliging, maar bleek de entree wel vijftien pond te zijn... Doei! Op zoek naar een iets goedekopere bar kwamen we twee jongens tegen: Sean en Christopher, of beter gezegd, zij kwamen ons tegen. Ze leken heel gezellig op het begin, maar al snel viel dat toch tegen en na verschillende afschud pogingen zijn ze weg gegaan... Pfieuw. Uiteindelijk zijn wij tweeën een club ingelokt genaamd Bar Rumba. Wel kregen we een gratis shotje (yes!) maar toen we binnen waren wisten we niet waar we beland waren... Het leek wel Geordie Shore in Londen (en nee, ik ga hier niet beschrijven wat ik daar allemaal heb gezien, het moet wil kindvriendelijk blijven). Na wat ongemakkelijke danspasjes tussen de korte jurkjes en zelfs een stripperspaal hebben we ons over onze schaamte heen gezet (we moesten wel, het had ons tien pond gekost) en hadden we toch nog een super gezellige tijd in die rare bar. Met een gratis biertje en een rare, hele kleine man, hebben we ons prima vermaakt. Rond 02:00 uur was het wel weer welletjes en zijn we op zoek gegaan naar een McDonalds voor een heerlijke cheeseburger (we moesten wel een alternatief bedenken voor de Nederlandse kapsalon). Daarna hebben we de metro gepakt en om 04:00 uur was ik thuis.

Na weer een hele korte nacht moest ik om 11:00 uur mijn bed uit want ik ging met wat meiden naar het Natural History Museum. Super leuk... als je van stenen houdt. Wat was dat saai zeg, misschien kwam het ook wel door mijn slaaptekort, maar ik stond me toch een partij te gapen daar. Dan maar even mijn goede zin opzetten voor de rest. Gelukkig had iedereen het om 16:00 uur ook wel gezien en zijn we op zoek gegaan naar een plek om te eten, wat ook nog een half uur heeft geduurd... Rond 17:30 uur zijn we naar huis gegaan, en wat was ik kapot. Ik ben gelijk naar boven gegaan en mijn bed in gedoken, ik kon echt niet meer. We hebben nog besproken om Sinterklaas hier te vieren, dus ik moet nog een manier bedenken om het de kinderen uit te leggen.

Vanochtend kon ik, zoals gewoonlijk, mijn bed niet uit maar heb de kinderen natuurlijk wel op tijd op school kunnen krijgen. Toen ik thuis was heb ik weer lekker twee uurtjes geslapen, want mijn voeten voelden alsof ik maandenlang al aan het lopen was. Freddy had meteen bij thuiskomst zijn eerste cricket les dus de ouders waren al snel thuis om hem te brengen, en mijn dag zat er hierbij ook weer op!

Vrijdag heeft Freddy een bake sale op zijn school en Katie heeft me gevraagd iets te bakken voor de kinderen (zonder noten!!) Iemand nog leuke (Nederlandse) ideetjes?

Lazy days

Het is nu vijftien dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Dinsdag was een hele rustige dag. Na mijn dagelijkse school run in de vroege ochtend en nadat ik de nodige huishoudelijke klusjes had afgerond was het weer tijd voor een dutje (die tot 11:30 uur duurde...) want om 12:00 uur had ik met Amber afgesproken om ons lekker vol te stoppen met wat KFC, aangezien wij de gelukkige zijn die zo'n zaakje om de hoek hebben zitten. Na een uurtje ging ik weer naar huis en na de kinderen we opgehaald te hebben was Ben alweer thuis. 's Avonds hebben Katie en ik samen pizza's gemaakt en ze waren delicious!

Woensdag was het zo'n dag dat de kinderen absoluut niet naar school wilden. Gelukkig was Ben nog thuis om me een handje te helpen. De kinderen op school betekende een vrije middag, maar hoe kon ik mijn middag vullen? Ja, ik ging koken. Dus ik met mijn boodschappenlijstje naar Tesco, de supermarkt. Ik heb daar wel een uur rondgezworven, met mama Rooijakkers aan de lijn (want ja, ze hebben dus niet dezelfde dingen in Engeland als in Nederland) die me natuurlijk weer goed hielp met de goede producten te kiezen. Rond 13:00 uur begon ik dan aan mijn monchou taart, die (volgens het recept) binnen ongeveer een half uurtje klaar zou zijn. Nou, daar heb ik dus anderhalf uur over gedaan. Verkeerde producten gehaald en uiteindelijk een taart die meer op een pudding leek, maar hij was klaar en tevreden genoeg ging ik de kinderen van school halen. Weer thuis begon ik aan een kip-kersentaart, want ik wilde ze iets laten proeven wat ze nog nooit hadden gehad. Die was toch wel veel beter gelukt en zowel de kinderen als Ben (en ik) hebben er heerlijk van gegeten! Ik kreeg de complimenten van Ben, maar nu wil hij dat ik vaker ga koken... Help!

Vandaag was ik zo moe dat ik me een beetje verslapen had. Gelukkig sliepen de kinderen nog en ging ik naar beneden toen Annie wakker was. Ontbijt? Pancakes! Om 07:00 uur 's ochtends lekker pannekoeken bakken, kan gewoon hier. Ze waren erg lekker en de kinderen gingen met veel energie en een volle buik naar school. Ik begin al een paar ouders te herkennen dus er worden steeds vaker ''good morning''suitgewisseld. Thuis kon ik het niet laten en moest ik toch echt even een dutje doen. Nou dat dutje werd dus een diepe slaap van twee uur (!). Vergeten de wekker te zetten, oeps... Daarna lekker gesmuld van mijn monchou-pudding taart en de kinderen weer opgehaald. Moe als ze waren wilde ik lief zijn en liet ze de film Brave kijken, aangezien Annie daar al de hele week om vraagt. Dus ik de film zoeken op de TV en hem opgezet, had ik hem per ongeluk gehuurd. Ben heeft me nog maar een keer uitgelegd hoe dat nu eigenlijk werkt dus nu moet het de volgende keer wel goed gaan (fingers crossed). Ben wilde als avond eten zó graag het laatste beetje van de kip-kersen taart eten dat ik maar voor mezelf heb gekookt.

Morgen ben ik van plan om 's middags iets te gaan bezoeken en 's avonds wil ik graag weer uit. De rest van het weekend heb ik al helemaal volgepland dus vervelen zal ik me zeker niet de komende dagen!

Bars, pubs and new people

Het is nu twaalf dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Vrijdag was ik weer vroeg wakker om Freddy naar school te brengen. Na mijn dagelijkste routine van halen en brengen was het al snel 19:00 uur en dat betekende weekend! Ja, die avond zou ik uitgaan, maar dat werd uiteindelijk een iets minder spannende avond dan verwacht en al vroeg was ik weer thuis.

De volgende dag, zaterdag, heb ik lekker uit kunnen slapen, wat ik erg nodig had, en aan het begin van de middag even opgepast. Om 14:30 uur had ik afgesproken met Larissa, een Zweedse au pair, om te gaan lunchen. We hebben uiteindelijk wel een uur in Costa gezeten (favorite spot hier in de buurt) en we hadden echt een klik. Na veel gelachen en gepraat ging ze om 16:00 uur weer naar huis en ik besloot om in mijn eentje naar Camden Town te gaan, beroemd om de goede sfeer, trendy bars, en vele straatmuzikanten. En wat was het daar mooi! Zo kleurrijk en divers, echt een aanrader want je kijkt je ogen uit. Overal is wel iets te beleven. 's Avonds rond 22:00 uur had ik plannen met Lynn, een Nederlandse au pair, om uit te gaan in Camden Town. We begonnen onze kroegentocht in een pub genaamd The Ice Wharf. Echt een hele gave pub. Na wat geklets met de Engelsen en wat drankjes verder besloten we onze tocht voort te zetten en eindigden in een aantal andere bars en pubs. We hebben de hele avond veel aanspraak gehad, met leuke en minder leuke mensen, maar gelachen hebben we zeker genoeg! Na een geslaagde avond en een goed gevoel lag ik rond 02:30 in mijn bed.

Zondag was een echte lazy day. De ouders gingen naar een festival dus dat betekende babysitten.

Vandaag begon de tweede werkweek en Annie ging voor de eerste keer naar school. Ze was erg enthousiast. Katie bracht ze vanochtend mee naar school om me wat wegwijs te maken op Annies school. 's Middags had ik weer afgesproken met Lynn en hebben we wat koffie gedronken in Bespoke Café. Om 14:45 was het voor mij tijd om te gaan want ik moest de twee weer ophalen. Dat is verder allemaal goed verlopen en toen we thuiskwamen was Ben al thuis, waardoor mijn dag er alweer op zat.

Ik weet nog niet zo goed wat ik in al die vrije middagen de komende maanden moet gaan doen. Dingen ontdekken, dat is zeker, alleen groeit het geld helaas niet op mijn rug en zal ik dus een andere manier moeten vinden om mijn tijd te vullen.

My first days at work (or actually at home)

Het is nu acht dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen. Een week en één dag dus om precies te zijn.

Maandag ochtend, 06:00 uur. Mijn wekker gaat af en mijn eerste gedachte is ''Wauw, wat is dit vroeg.'' Ik draai en rol nog wat in mijn bed om wat tijd te rekken, maar ik moet er toch echt aan geloven. Voortaan zal ik elke schooldag zo vroeg op moeten. Ik maak me klaar en zodra ik beneden kom zie ik dat de kinderen en ouders al lang wakker zijn (Hoe dan? Hoe doen ze dat?). Al snel gingen de ouders de deur uit om naar hun werk te gaan, en dat betekende dat ik er vanaf nu alleen voor stond. Gelukkig verliep die dag er soepel. Ik heb Freddy en Annie meegenomen om te gaan lunchen bij Costa (waar ze de lekkerste koffie hebben in de buurt) en eenmaal thuis hebben we met z'n drietjes een film gekeken (Lego Star Wars, super cool natuurlijk). Ik heb voor ze gekookt, met wat hulp van de zus van Katie, en voor ik het wist waren Katie en Ben alweer thuis. Mijn eerste dag zat er op.

De dinsdag was wat minder dan ik hoopte. Ik was totaal uitgeput toen ik wakker werd, en voelde me beroerd. Na een hele zware nacht ben ik rond 06:20 uur opgestaan om me snel klaar te maken. Ik heb de kinderen tijdens het ontbijt kennis laten maken met 'hagelslag'. Dat is nu hun favoriete beleg. Die dag verliep erg moeizaam. De kinderen waren net zo moe als ik en dus prikkelbaar. Toen het eenmaal avond werd was ik stiekem wel blij dat de eerste dag er op zat. Het kon hierna alleen maar beter gaan...

Woensdagochtend was het Freddy's eerste schooldag. Al gekleed in zijn school uniform zat hij ongeduldig te wachten om te gaan. Zenuwachtig, maar erg enthousiast was hij. Eenmaal op school aangekomen hebben we Freddy (na veel gewacht en gewurm in de gangen) in zijn klas weten te krijgen. Ik kreeg een knuffel en een 'See you later!' en daar ging hij. Ik blij, maar het was toch nog even zoeken hoe we ook al weer naar buiten moesten. Gelukkig lopen er altijd aardige moeders rond die je de weg wijzen (pfieuw..). Thuis verliep alles op rolletjes. We keken een leuke barbie film, even naar Tesco, de supermarkt, een dutje doen, zowel Annie als ik, en rond 14:50 uur was het al weer tijd om Freddie op te halen. Katies zus ging ook mee en heeft daarna bij ons gegeten.

Vanochtend werd ik wakker en had ik er zin in. Ik maakte me klaar en eenmaal beneden zag ik dat de kinderen er ook zin in hadden. Om 08:10 uur vertrokken we om Freddy weer af te zetten en deze keer ging het veel soepeler. Binnen anderhalf uur (ja, zo lang duurt het echt) waren we weer thuis. Annie was erg moe dus wederom een dutje voor ons allebei. Na ons schoonheidsslaapje zijn we naar de supermarkt gegaan om cupcake spulletjes te halen, want ik had ze beloofd dat we na school Minnie Mouse cupcakes zouden maken. Na alles te hebben ingeslagen zijn ik en Annie koffie gaan drinken (alleen ik had koffie hoor) met een snack erbij. We hadden veel lol en zijn na een tijdje met een goede bui en een volle buik weer naar huis gegaan. Daar hebben we samen gekleurd, gespeeld en gezongen. Toen we Freddy hadden opgehaald begonnen we aan het cupcake avontuur. Natuurlijk weer de eieren vergeten, dus dan maar mama Rooijakkers bellen, want zij weet altijd raad. Ze zijn uiteindelijk super goed gelukt, ook al lijken ze totaal niet op Minnie Mouse.

Morgen is het vrijdag (yess, weekend!) en dat betekent party time! Ik heb plannen om met wat andere meiden naar een club genaamd Café de Paris te gaan voor een feest georganiseerd voor au pairs. Ik ben benieuwd hoe dat afloopt.. ;)

End of the summer holiday

Het is nu vier dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Gisteren werd ik om 12:30 uur opgehaald opgehaald door Amber, een andere Nederlandse au pair die vlakbij woont, om samen de omgeving te gaan ontdekken. We besloten om de metro (the tube) te nemen, wat nog een hele opgave bleek te zijn. Het vinden van het station was al niet makkelijk, maar er achter komen welke metro naar de goede bestemming gaat was nog veel moeilijker. Gelukkig was Amber beter voorbereid dan ik, en kwamen we uiteindelijk heelhuids aan in King's Cross. Daar zijn we gestopt bij Starbucks (typisch, maar ja) voor een goede koffie en een cinamon/chocolate roll. We hebben daar een hele tijd gezeten, gepraat over onze families, en ervaringen tot nu toe, wat heel fijn was aangezien het lekker in het Brabants kon. Erachter gekomen dat we allebei gek zijn op Harry Potter, zijn we gaan zoeken naar het beroemde Platform 9 3/4, maar het was er zo druk dat we besloten om een andere dag terug te gaan voor de beroemde foto met Harry's karretje.

Vanochtend was ik al vroeg op. Samen met Amber zouden we een andere au pair ontmoeten. Rond 11:00 uur pakte we de metro naar Piccadilly CIrcus, wat een van de bekendste pleinen van Londen is, en eenmaal realiseerde ik me pas hoe groots en geweldig het daar eigenlijk is. Het voelde echt als New York... maar dan in Engeland. We gingen op zoek naar een leuke plek om te lunchen en eindigde bij St. James tavern. Nadat Bianca, de andere au pair, was gearriveerd hadden we de beste lunch ooit besteld. We hebben daar nog lang door gekletst over van alles en nog wat,

Eenmaal weer buiten liepen we richting the National Gallery. Dat is een museum voor schilderkunst bij Trafalgar Square. Daar waren geweldige straatartiesten portretten en andere gave dingen aan het tekenen op de grond en fantastische artiesten muziek aan het maken. Daar werd ik verliefd op een muzikant genaamd Harry Marshall (aanrader op Spotify). We hebben uiteindelijk wel een half uur naar hem en een hele goede violist staan luisteren en met pijn in mijn hart gingen we uiteindelijk toch weg. We kwamen langs een immens grote snoepwinkel, Kingdom of Sweets, en we konden het niet laten om even alle verschillende smaken Fanta te proberen... Jammer genoeg werd het weer slechter en konden we haast niet anders dan de metro terug nemen naar huis.

Morgen is de vakantie voorbij en begint het echte au pair leven. Ik ben erg benieuwd hoe mijn eerste dagen als au pair gaan zijn. Gelukkig heb ik een hele zorgzame familie (hier, maar ook in Nederland) die er voor me is.

Welcome to Finchley Central!

Daar zit ik dan, op mijn kamer in mijn knusse huisje in Finchley, Londen!

Het is nu twee dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte en alles (ook al heb ik mijn halve slaapkamer meegenomen) en iedereen achterliet om een nieuw leven te beginnen als au pair. Vorig week heb ik afscheid genomen van iedereen en nu zit ik al bij een hele nieuwe familie. Over intens gesproken..

Woensdagavond rond 21:00 uur (UK time) kwam ik aan in Stansted, waar ik de eerste struggles al tegenkwam (geen idee waar je moet zijn, het vinden en loskrijgen van de karretjes, de bagageband vinden en die honderd koffers op het karretje krijgen). Katie, mijn host mom, stond me op te wachten. Het duurde ongeveer 45 minuten om naar huis te rijden. Daar aangekomen stond Ben, mijn host dad, al klaar om te helpen met de koffers. Ik werd rondgeleid en snel werden de belangrijkste dingen uitgelegd. Eenmaal in bed was ik zo in shock dat ik hier echt was en hier tien maanden zou gaan wonen..

Ik werd wakker door het geluid van twee spelende kinderen en hoorde ze vragen of ik al in huis was. Eenmaal aangekleed en wel was iedereen weg en had ik het huis (eventjes) voor mezelf. Na het ontbijt begon ik met uitpakken (wat uiteindelijk tot vanochtend heeft geduurd) en zodra de kinderen thuiskwamen hoorde ik ze meteen mijn naam roepen. Ik ging naar beneden en al snel kwamen er allerlei familieleden over de vloer. Na een hele lange rondleiding door de buurt gingen de kinderen eten en naar bed, waarna ik samen at met de Katie en Ben. Het was fijn om even goed over alles te praten, verwachtingen, wensen, etc.

Vanochtend ben ik voor het eerst alleen de stad in geweest. Alleen geluncht, alleen naar de winkel. Het is toch allemaal heel apart om hier alleen te zijn en niemand die je kent. Vanmiddag zijn we met zijn vieren naar de kermis geweest hier vlakbij, wat erg gezellig was en waardoor ik veel met de ouders heb kunnen bespreken.

Ik ben echt heel blij met mijn familie. Ze zijn super gastvrij en doen echt hun best om me op mijn gemak te stellen. Toch gaat het nog even duren voordat ik me hier helemaal thuis voel, maar daar heb ik gelukkig nog tien maanden de tijd voor!