Het is nu 89 dagen geleden dat ik het vliegtuig pakte om te beginnen als au pair in Londen.

Happy Tuesday!

Na weer een langzame, maar intensieve week is het weer tijd voor een update over mijn leuke leventje hier.

Mijn weekdagen waren, zoals altijd, niet zo spannend. Ik ben veel geld aan het sparen (of ja, ik doe een poging tot), waardoor ik alleen geld uit kan geven in het weekend. Zo ook afgelopen weekend:

Vrijdag was het Black Friday, wat betekent dat er in (bijna) alle winkels grote kortingen waren. Je weet wat dat betekent: Shopping time!!Ja ja, Lynn en ik waren er goed op voorbereid en gingen al vroeg de stad in om onze aankopen tedoen, because we loovee sale. Het was chaos: mensen die de winkels binnen stormden, kleding uit elkaars handen trokken, over elkaar heen liepen richting de kassa, moeders die elkaar in de haren vlogen voor het laatste cadeautje... Maar niet hier in Londen. Het was na mijn verwachting best rustig in de winkels, natuurlijk waren er wel veel mensen, maar iedereen deed gewoon zijn ding. Na bijna vijf uur geshopt te hebben gingen we tevreden naar huis. Toen ik thuis kwam moest ik er toch echt aan geloven: Ik moest naar de sportschool. Ik had de dag ervoor ein-de-lijk mijn membership gekocht dus ik moest van mezelf maar eens gaan kijken. Dus ik in mijn nieuwe sportoutfit en goede zin (vooral zenuwen) naar de sportschool. Het was zó groot! Twee verdiepingen vol apparatuur en mannen die eruit zagen als kanonnen. Wat ongemakkelijk was dat. Maar ik heb het gedaan en het voelde stiekem toch wel heerlijk, iets beter dan buiten hardlopen in die kou.

Zaterdag, na een hele slechte nacht, besloten Lynn en ik maar even naar de Hema te gaan. Die hebben ze hier ook ja, had ik dat al gezegd? Ze hadden zelfs pepernoten, peperkoek, paprikachips, al die heerlijke Nederlandse goedjes, dus dat werd inslaan! De winkels waren nog open, dus waarom niet nog even wat meer Black Friday dealsshoppen? Geen goed idee, want wat hebben ze toch leuke dingen hier. Geen zorgen, ik heb me (redelijk) in kunnen houden. We stopten even voor wat avondeten bij Tortilla, een heerlijke burrito restaurant. Na een hele (héle) lange zit dachten we, we willen nog helemaal niet naar huis. Dus dan maar een cocktailtje bij Slug & Lettuce. Voor de verandering bestelden we een Apple Pie Martini. Ja, appeltaart. Hij was echt geweldig, een martini met slagroom er boven op (iets voor jou, of niet pap?) Maar het was nog maar 20:30 uur, en we hadden nog helemaal geen zin om naar huis te gaan. Toen kwam het idee: We wilden uit... Maar zaten allebei in een dikke trui, niet echt club material. Waarom niet gewoon een goedkope outfit kopen en richting de club? Er waren niet te min overal kortingen, en we hadden inmiddels nog een kwartier voordat de winkels dicht gingen... RENNEN! Snel door de winkels, op zoek naar een koopje. En ja hoor, al snel hadden we een uitgaansoutfit. Maar we hebben niet eens make-up op? Hurry, naar de Boots waar we wat make-up hebben 'uitgeprobeerd' en wat parfum hebben 'getest'. Zo, wij zijn klaar. Op naar de club! Een uurtje later stonden we dansjes te wagen op de dansvloer in onze gloednieuwe outfits en de beste make-up.

Gisteren kreeg ik echt de leukste verrassing voor mijn deur. Hij kwam net voordat ik de kinderen op moest halen, dus de hele weg naar school en weer naar huis kon ik mijn gedachten niet van het pakje afhouden. Nou ja, het was meer een pakket, groot en zwaar. Eenmaal thuis hadden de kinderen ook een kaart van Sinterklaas gekregen (deze keer niet door mevrouw zelf geschreven) en dat vonden ze echt super! Alleen dachten ze dat het grote pakket bij de kaart hoorde... Sorry guys!Ik opende het toen de kinderen even niet keken, en achteraf bleek het ook pas voor 5 December te zijn, maar ik, met mijn nieuwschierige hoofd had dat even niet bedacht. Zoveel cadeautjes voor mij. Wat bleek, een paar lieve mensen, die ik mijn familie mag noemen, hadden er allemaal wat ingestopt, kaarten, cadeautjes, snoepgoed. Ik heb gehuild en heel veel gelachen. Annie vroeg waarom ik verdrietig was, en ik vertelde haar dat ik mijn familie heel erg miste. Ze zei het liefste wat ze maar kon zeggen: ''But maybe you can pretend my mommy and daddy are also your mommy and daddy.'' Waarna ze bij me op schoot kwam zitten en me stevig knuffelde. *huilt nog meer* Nogmaals bedankt voor alle lieve woordjes in de kaarten en de leuke cadeautjes, ik waardeer dit enorm!

Nu het december wordt en al die familiefeesten dichterbij komen, is het extra zwaar om niet thuis te zijn. De weken voelen langer en ik denk steeds meer aan thuis, hoewel ik mezelf wel probeer af te leiden. Ik mis nu gewoon de simpele dingen, de familiebezoekjes, even op de koffie, in mijn pyjama op de bank naast papa en mama, uitgaan met mijn vrienden, alles wat zo normaal lijkt is hier zo anders en ik heb gewoon heel veel behoefte aan al die simpele dingetjes. Nog 28 dagen...

Maar deze maand hebben ik nog hele leuke dingen gepland. Morgen ga ik naar mijn allereerste concert hier in Londen: Tom Walker! Zaterdag ga ik weer uit met lieve Lynn. Zondag neemt mijn gezin mij mee naar de musical Annie, waarna we ook gaan uit eten. Op 5 december is het hier in huize Horwood ook pakjesavond, wat ik heel spannend vind, want ik heb geen idee hoe dat uit gaat pakken. 8 december vieren Lynn en ik samen Sinterklaas, en dan is het nog maar twee weekjes, met Kerstmis the English way ook nog in het verschiet! Saai wordt het in ieder geval niet!

See you soon!

xoxo